Helaas was de wind ook de  tweede dag van het NK voor senioren een spelbreker. Het begon al met het ophijsen van het net van de slingerkooi waar uiteindelijk maar het een en ander vastgebonden werd. Gelukkig kwam de wind voor de rechtshandigen, en dat waren alle kogelslingeraars bij de mannen, niet helemaal uit de verkeerde hoek al zou het voor Vincent Onos wel een spannende wedstrijd worden. De regerende Nederlandse kampioen tobt namelijk al geruime tijd met een lastige hamstring die bij de afworp nog wel eens op kramp wil springen. Maar ja, een ander de titel gunnen deed hij ook niet dus toch maar van start gegaan. Meteen al na de eerste worp was de titel binnen, al zou hij daarna nog 4x over de 65m werpen met 65.55m als beste. Echt blij was hij er echter niet mee want er zit zoveel meer in, maar de vijfde titel was wel een feit.

Tijdens het kogelslingeren stond ook de finale van de 100m horden voor dames op het programma met Nadine Visser en Marloes Duijn aan de start. Voor Marloes zou het de één na laatste limietpoging voor de WJK worden terwijl Nadine, met haar 17 jaren de benjamin van het gezelschap, kansrijk was voor een medaille. De eerste start werd teruggeschoten en dat leverde toch wel wat zenuwtjes op bij Marloes, die erg rap weg was. Gelukkig kwam de valse start op naam van iemand anders. De tweede start was wel oké, maar niet zo scherp als de eerste. Toch lag Marloes meteen goed van voren terwijl Nadine wat langzamer op gang kwam. Halverwege zette zij echter de turbo erop en zo wist de B-juniore na 13.64 op haar eerste seniorenkampioenschap meteen al een bronzen medaille te scoren. Marloes finishte uiteindelijk als vijfde in de mooie tijd van 13.98, maar helaas nog steeds tekort voor de WJK. Volgend weekend vindt in Mannheim de laatste poging plaats. Op Losse Veter zijn de finales van Nadine, Marloes en Willem te zien.

Van Willem Dudink was het extra knap dat hij zich door de series van de sterk bezette 800m had weten te worstelen. Tijdens de wedstrijd om de Gouden spike, een week eerder, had hij namelijk zijn kuit nogal geblesseerd. Veel therapie, naast een erom brok vechtlust,  brachten hem echter in de spannende finale. Tot 500m kon hij goed mee, daarna liep het even wat minder lekker, maar op het laatste stuk kwam hij weer sterk opzetten om uiteindelijk in 1.55.58 een eervolle zesde plaats op te eisen.

Vivian Brandhoff betrad als laatste SAV’er het strijdperk, deze keer bij het kogelstoten. Het werd een heel constante wedstrijd waar zij na de vijfde poging met een beste van 13.80m de zesde plek in beslag nam. In de laatste poging wist zij er echter nog een stoot van 13.96m uit te persen waarmee zij niet alleen revanche nam op Eva Reinders, die op het NKJ Vivian in de laatste poging van het goud afkegelde, maar ook steeg naar de vierde plaats. Vierde en zesde worden op de je eerste senioren NK zijn toch echt wel een prestaties om trots op te zijn.

Dit alles gebeurde onder het toeziende oog van een flink aantal SAV supporters waaronder de voorzitter die hoogstpersoonlijk zijn “zoons en dochters” aan kwam moedigen.